ช่วงหนึ่งของชีวิต...ในวัยทำงาน
เป็นช่วงที่เกิดความผิดพลาดขึ้นในชีวิตมากมายหลายอย่าง
อาจพูดได้เลยว่าเกิดความผิดพลาดในทุกด้านของชีวิตก็ว่าได้
นับตั้งแต่เรื่องการเงิน การงาน ความรัก และสุขภาพ
มักเกิดข้อผิดพลาดขึ้นกับเราแทบจะทุกเดือนเลยทีเดียว
เริ่มต้นพูดถึงความผิดพลาดจากเรื่อง...การเงิน !!
ตามคำนิยามว่า "เข้าเมืองตาลิ่ว ให้ลิ่วตาตาม " นั่นแหล่ะ
เป็นไปตามธรรมเนียมประเพณีนิยม กับรับเงินเปอร์เซนต์ %
จากการจัดซื้อจัดจ้าง รับจากผู้ขาย/ผู้รับเหมากี่ % กันก็แล้วแต่
ยอมรับว่าได้มาส่วนหนึ่งก็มาเป็นกองกลาง ไว้ใช้เรื่องจิปาถะ
อีกส่วนหนึ่งก็เอามาแบ่งปันกันระหว่างผู้รับผิดชอบทำงานเรื่องนั้นๆ
ส่วนสำคัญอีกก้อนหนึ่งเป็นส่วนของผู้มีอำนาจเบื้องบน...
นายเอาไปจัดสรรใช้อะไรยังไงนั้น เราเองไม่ก้าวล่วงรับรู้
นั่นเป็น "ความผิดผลาดจากเรื่องเงิน" ที่รับมาจากการทำงาน
ความผิดพลาดนั้นเกิดขึ้นช่วงระยะเวลาหนึ่ง(เมื่อมีอำนาจ)
ข้อผิดพลาดนั้นเกิดขึ้นซ้ำๆ แต่โชคดีมีโอกาสได้แก้ไขข้อผิดพลาดนั้น
เมื่อออกจากงานมาแล้ว โดยการชดใช้ความผิดพลาดนั้นอย่างหนัก!
เงินที่เราหามาได้และเก็บไว้เป็นทรัพย์สินเงินทอง ถึงตอนสุดท้าย
ก็ไม่มีวาสนาบารมีพอที่จะรักษาทรัพย์สินเงินทองเหล่านั้นไว้ได้ตลอด
ต้องชดใช้คืนแผ่นดินไป(ทางอ้อม)จนหมด รวมเวลา 10 ปี เต็มๆ
ซึ่งทุกวันนี้ได้ชดใช้เกือบหมดแล้ว และกำลังได้เริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง!
ความผิดพลาด ที่ไม่อาจแก้ไขได้
เพราะหมดโอกาส !
เรื่องนี้ได้เกิดขึ้นกับคนที่เรารู้จักคนหนึ่ง ! ไม่ได้เจอเขาเลยหลังจากที่
ได้เออรี่รีไทร์แล้ว 5 ปี ในวันหนึ่งเราก็ได้ข่าวดังหน้า 1 เลยว่าเขาหนี!
หนีไปในขณะที่ชีวิตราชการกำลังก้าวหน้าสุดๆ แต่ต้องหนีออกนอกประเทศ
ทิ้งทรัพย์สินเงินทอง ตำแหน่งยศถาบรรดาศักดิ์อันใหญ่โต
ไว้เบื้องหลัง กับแผ่นดินไทยที่เขาเทิดทูน ข้อผิดพลาดเกี่ยวกับ
การเรียกรับเงินทอง ตามความผิดมาตราสูง กับข้อหาอันยิ่งใหญ่ จนเขา
ไม่สามารถอยู่เพื่อสู้คดี หรือรับโทษที่แผ่นดินเกิดได้อีกต่อไป...
" ช่างโชคร้ายกับความผิดพลาด !
ที่หมดโอกาสได้แก้ตัว "
ที่หมดโอกาสได้แก้ตัว "
ก็ขอยกเรื่องข้อผิดพลาดนี้เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนใจผู้คนทั้งหลาย..
จงอย่าได้ประมาทกับชีวิต !!
เป็นวิทยาทานหากเกิดบุญกุศลใดขึ้นก็ขอมอบให้(K. J)
คนที่ได้รู้จักคนนั้น!
คนที่ได้รู้จักคนนั้น!
*จงมีความสุขในชีวิต และมีกำลังใจอยู่สู้ชีวิต*
ที่เหลืออยู่นี้....< ต่อไป >
