***เมื่อใดที่มีเหตุ!?เข้ามาทำให้ใจทุกข์วิตกกังวล ควรพยายามหาทางออกจากจุดนั้นเสีย การอยู่ให้เป็นอยู่ที่ใจตนเอง มีสติปัญญาคิดทำให้ชีวิตสงบสุข***
เหตุที่เกิดขึ้นมาจากเรื่องหนี้สิน เงินไม่พอใช้จ่ายแล้วทำให้คิดหนักช่วงก่อน-หลัง วันเงินออก จากการต้องรับผิดชอบครอบครัว จึงทำให้ใจเป็นทุกข์กังวลอยู่ไม่เป็นสุข คิดเคลียร์แต่ไม่จบจริงๆ มาหลายครั้งหลายๆเดือนเป็นปีๆ เป็นวงจรไม่จบสิ้นสักที คิดช่วง 2 ปี ที่ผ่านมานี้ก็พอทุกอย่างที่เกิดขึ้นยังชัดเจน
ช่วง 4-5 วัน ที่ผ่านมาความรู้สึกมันแย่สุดๆ พยายามจนหมดแรงไปเฉยๆ คนและสิ่งรอบตัวก็ไม่เอื้ออำนวย สร้างเหตุมาถาโถมทุกเรื่องยิบย่อยได้จริงๆ มีความไม่พอใจในการใช้ชีวิต รู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่ปลอดภัย แม้ยามหลับยามตื่นก็ต้องระแวงระวัง ทำให้รู้สึกแย่มากเลย พาลโกรธไปทุกสิ่งทุกอย่าง สุขภาพเริ่มไม่ดี
มีสิ่งหนึ่งที่อยากขอบคุณตัวเองก็คือ สติปัญญายังมีกับตัว สิ่งใดที่เคยทำดีไว้แล้วแต่อ่อนแรงไม่อยากทำอยากเว้น อยากปล่อยอยากทิ้งตัว ทั้งๆที่ยังไม่สิ้นลมหายใจ เช่นการสวดมนต์ตอนเช้าทุกวันใจหนึ่งไม่อยากทำแต่อีกใจบอกยิ่งไม่อยากก็ต้องทำในอารมณ์แบบนี้ ส่วนการกายบริหารก็เช่นเดียวกัน
นึกถามตัวเอง และโทษการสร้างบ้านหลังนี้ว่า คิดผิดหรือคิดถูกที่สร้างมันมา เป็นสาเหตุที่ทำให้เป็นหนี้สินหนักใจ จนแก้ไขได้ช้ามากๆ ไม่พ้นสักที ทั้งๆที่จดโน๊ตทุกรายการหลังใช้เงินใช้จ่ายจากบัตรเครดิตธนาคารแล้วก็ตาม รายละเอียดครบ 4 เล่ม ทำทุกเดือนตั้งแต่ได้บัตรฯมาใช้ รวมถึงตอนใช้ซื้อของสร้างบ้านจนถึงวันนี้
ยังจำสิ่งที่ต้องการในบ้านหลังนี้ได้คือ *ระเบียงชมวิวสวยหลักล้านดูดาวดินทิวทัศน์ภูเขา* ไว้นั่งจิบชากาแฟใช้พักผ่อนรีแล็กซ์ให้ธรรมชาติบำบัดชีวิตร่างกาย รางวัลวัยเกษียนให้รู้สึกผ่อนคลายหายใจได้อากาศบริสุทธิ์อย่างเต็มปอดนี่คือสิ่งที่เฝ้าใฝ่ฝันถึง แล้วก็ได้สร้างขึ้นมาจริงๆ*วิวบ้านหลักล้านหลังนี้*
ใช้เวลาสร้างบ้านหลังนี้มา 1 ปี ใช้เงินจากบัตรเครดิตของธนาคาร ซื้อของ แบ่งจ่ายไปเป็นเดือนๆ วงเงินประมาณ ฿300,000 และได้อยู่อาศัยบ้านหลังนี้ตั้งแต่ 1 ก.ค. 2565 อยู่มาได้ 1 ปี ได้ใช้ประโยชน์มากมาย เป็นบ้านไม้ 2 ชั้น หลังเล็กงดงาม ได้นั่งชมวิวจิบกาแฟยามเช้า ยังจำความรู้สึกดีๆได้หลายครั้ง
"ในเวลายามเช้าเช่นนี้จะมีคนสักกี่คนกันนะที่มีโอกาสเหมือนเรา.!? รู้สึกว่าเป็นคนที่โชคดีจริงๆ ยิ่งตอนช่วงหน้าหนาวนี่ บรรยากาศแสนโรแมนติค ผ่านหนาวเข้าร้อน มุมระเบียงชมวิวอยู่ทิศตะวันตก แสงแดดมาไวไม่ค่อยได้ไปนั่งชมวิว พอเข้าหน้าฝน ก็ได้กลับขึ้นไปนั่งจิบกาแฟชมวิวตอนเช้าได้อีกครั้ง
ได้นั่งไปคิดไปชมวิวไป ทีแรกแค่คิดว่า อืมม..เมื่อบ้านนี้สร้างมาแล้วเป็นหนี้ทำให้ทุกข์ใจ ก็ขอมาใช้ประโยชน์กันหน่อยแล้วกัน ทำให้สมองปลอดโปร่งโล่งได้บ้างสักสิบยี่สิบนาทีก็ยังดี ผ่านมา 2 เช้า ก็มาถึงเช้าวันนี้ ดื่มกาแฟไปมองวิวภูเขาไกลๆก็คิดไปๆ ให้ได้ทบทวนถึงเหตุที่มากระทบใจให้เป็นทุกข์ ว่าเกิดจากการสร้างบ้านนี้มั้ย!?!
เมื่อคิดว่าการสร้างบ้านหลังนี้เป็นสาเหตุ! ก็ต้องหาทางออกจากเหตุนั้นเสีย*** จึงคิดเป็น 2 กรณีขึ้นมาว่า
1.บ้านสร้างมา 1 ปี ด้วยเงินบัตรฯใช้ซื้อของมาทำ 3 แสน จ่ายหมดแล้ว(ดูจากสมุดจด)
*กรณีสมมุติ=ใช้มาเทียบเคียง*
2.ถ้าสร้างบ้าน ,ซื้อที่ดิน (เหมือนตรงนี้)ใช้กู้เงินธนาคาร เงินประมาณ 2 ล้าน ผ่อนเดือน 2 หมื่น 20 ปี
สรุป ทางเลือกในกรณีที่ 1.การสร้างบ้านนี้ก็เป็นสิ่งที่คิดถูก_/ คุ้มค่าแล้ว****
ได้มองเห็นชัดเจนขึ้นว่าสาเหตุที่ทุกข์ ใจดิ้นรนไม่อยากอยู่ที่นี่นั้นไม่ใช่มาจากการสร้างบ้านหลังนี้ บ้านนี้สร้างไว้ได้เป็นทรัพย์สินอีกต่างหาก ซึ่งปลอดหนี้จากการซื้อวัสดุแล้ว โชคดีที่ไม่มีหนี้กู้สร้างบ้าน 2 ล้าน ผ่อนยาว 20 ปี ไม่ต้องซื้อที่ดินใช้สร้างบ้าน มีบ้านได้ในราคาแสนถูก น่าจะต้องขอบคุณพ่อของลูกที่ช่วยสร้างบ้านและเป็นผู้ที่ดูแลรักษาที่ดินผืนใหญ่นี้
ตอนนั้นคิดว่าตัวเราเองเสียเปรียบ ที่ดินนี้ไม่ใช่ชื่อเรา เจ้าบ้านในทะเบียนบ้านก็เป็นชื่อเขา บ้านที่สร้างนี้ก็เป็นของเจ้าบ้าน แล้วรถยนต์ก็ยกเป็นชื่อเขาไปแล้ว เราไม่มีทรัพย์สินที่มีชื่อเราสักอย่างในเวลานี้ แต่..เรายังมีหนังสือสัญญาที่มีสิทธิอยู่ครึ่งหนึ่ง ยังมีชื่อในทะเบียนบ้านกับลูกที่เป็นผู้อาศัย ถึงยังไงก็ใช้เป็นหลักฐานให้เราได้เช่นกัน
ที่ดินเป็นสิบไร่ ตัวเราเองคงไม่มีปัญญาใช้แรงไปดูแลได้หรอก นอกจากใช้เงินจ้างเขา คิดแล้วไม่มีอะไรต้องเสียเปรียบนะถ้าใช้สติปัญญาแล้วคิดดีๆ ตัวเราเป็นคนแก่จะมีอายุ 64 ในอีก 12 วัน ใกล้จะถึงนี้แล้ว วันเวลามันเดินแสนไว ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้ได้อีกสักกี่วันกี่คืนที่เป็นไปตามธรรมชาติ และเวรกรรมของคนเราทุกวัยให้เข้าใจ พึงระลึกไว้ทุกนาที
แล้วรู้ถึงเหตุที่ทำให้เป็นหนี้ที่ยังแก้ได้ไม่หมดสิ้นสักทีนั้น มาจากสาเหตุอะไรล่ะ ก็ต้องกินต้องใช้เพื่อการดำรงชีพที่เกิดขึ้นในครอบครัวทุกวันๆๆ ไงล่ะ คิดเลขง่ายๆไม่ซับซ้อน 1 คนใช้จ่ายทุกอย่างแบบปกติ คนละ 1 หมื่นบาท ต่อเดือน ครอบครัวมี 3 คน ก็ใช้จ่ายเงินรวมเดือนละ 3 หมื่นบาท
แต่ครอบครัวเราใช้จ่ายแบบประหยัด เรียงลำดับความสำคัญตามความจำเป็นเร่งด่วน ควบคุมด้วยการลงบัญชีรายจ่ายเสมอ เราทำดีที่สุดแล้วในสภาวการณ์ตอนนี้ เหตุที่มันยังควบคุมการเงินได้ไม่ดีไม่มีเงินเก็บ ก็มาจากการลงทุนให้การศึกษาที่ดีติดตัวลูกไปไว้ใช้ประกอบอาชีพที่มีเกียรติได้ดีในอนาคต
สิ่งที่ต้องทำในทุกๆวัน คือหาความสุขในสิ่งง่ายๆเล็กๆรอบๆตัวเราให้ได้ในทุกวัน สุขให้พอดี ถ้าทุกข์ก็รู้ว่าปกติของคน ทำความเข้าใจกับมัน ถ้าวางหรือปล่อยไปได้ก็ปล่อยไป ถ้ามันมากวนใจทุกข์อยู่เรื่อยๆก็ต้องหาทางออกจากจุดสาเหตุนั้นเสียให้จงได้...การอยู่ให้ใจเรานั้นสงบสุข ก็อยู่ที่ใจของเรานั่นเอง.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น